ارتباط بین علایم استرس پس از سانحه و کیفیت زندگی حرفه ای پرسنل پرستاری بخش های روان پزشکی

زمینه و هدف: اختلال استرس پس از سانحه، یکی از اختلالات روان پزشکی است که قرار گرفتن در معرض تروما عامل اساسی در پیدایش آن است. این اختلال بر جنبه های مهم زندگی فرد نظیر کیفیت زندگی حرفه ای تأثیر می گذارد. هدف این پژوهش تعیین همبستگی بین علایم استرس پس از سانحه با کیفیت زندگی حرفه ای کارکنان پرستاری بخش های روان پزشکی است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی به روش سرشماری 160 نفر از کارکنان پرستاری بخش های روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1392 بررسی شدند. پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی و حرفه ای، علایم استرس پس از سانحه (pcl-c) weathers و کیفیت زندگی حرفه ای (pqol) hudnall stamm جهت گردآوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون خطی در نرم افزار spss v.20 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بین علایم استرس پس از سانحه با کیفیت زندگی حرفه ای در پرستاران بخش های روان پزشکی همبستگی معنادار وجود داشت ( 32/0=r، 001/0p<). همچنین علایم استرس پس از سانحه با ابعاد فرسودگی شغلی (36/0=r، 001/0p<) و استرس تروماتیک ثانویه (61/0= rو 001/0p<) ارتباط مثبت و با بعد رضایت از همدردی ارتباط آماری معکوس (29/0-=r، 001/0p<) داشت. پس از حذف اثر متغیرهای سن، تجربه کاری، علاقه به کار و تجربه قبلی حوادث تروماتیک نیز همبستگی دو متغیر اصلی پژوهش معنادار بود (001/0p<). نتیجه گیری: استرس پس از سانحه با کیفیت زندگی حرفه ای روان پرستاران همبستگی دارد. بنابراین توصیه می شود عوامل مرتبط با اختلال پس از سانحه شناسایی و پیشگیری شود.